Trochę nie rozumiem czego spodziewała się większość ludzi tutaj zaglądająca, w końcu to horror z 1981 roku i akcja dzieje się na odludziu. Mi się przyjemnie oglądało, nie było jumpscarów, atmosfera niepewności i niepokoju była powoli budowana, a sceny koszmarów z udziałem Sharon Stone były bardzo estetyczne i subtelne, nawet biorąc pod uwagę erotyczny charakter.

Brakowało mi tutaj natomiast bardzo rozwinięcia motywu inkuba. Było wspomniane o istocie o popielatej skórze, która potrafi zmieniać postać i wtapiać się pośród ludzi, więc liczyłem na jakąś dobrą charakteryzację w tym kierunku. Zwłaszcza że film pochodzi z epoki, w której producenci lubili bawić się kostiumami. I o ile kostium był, to wepchnięty na siłę do końcowej sceny i jak dla mnie zupełnie nieporzebny i kiczowaty. Choć z drugiej strony na pewno będzie to scena przez którą zapamiętam ten film na dłużej.